Janny Bomans
In aanloop naar Goede Vrijdag deel ik graag met jullie enkel woorden die Jezus zei tegen zijn leerlingen, enige tijd voor zijn kruisiging, die de betekenis van zijn dood benadrukken, en de ware aard van deze Mensenzoon naar boven laat komen:
"Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u dat u zult huilen en weeklagen, maar de wereld zal zich verblijden; en u zult bedroefd zijn, maar uw droefheid zal tot blijdschap worden. Wanneer een vrouw baart, heeft zij droefheid, omdat haar tijd gekomen is, maar wanneer zij het kind gebaard heeft, denkt zij niet meer aan de benauwdheid, vanwege de blijdschap dat een mens ter wereld gekomen is. Ook u hebt dan nu wel droefheid, maar Ik zal u weerzien, en uw hart zal zich verblijden, en niemand zal uw blijdschap van u wegnemen." -- Johannes 16:20-22
Waarom vergelijkt Jezus hier zijn dood met een vrouw die een kind op de wereld brengt?
In die tijd was de medische wereld nog niet zo ver als het nu is, en kwam het helaas vaker voor dat de geboorte van een kind het leven van de moeder kostte bij geboorte. Zo zette een moeder haar leven op het spel voor de geboorte van haar kind. Op dezelfde manier gaf Jezus zijn leven op, om ons een eeuwig leven te geven. Zo zegt Jezus dat ondanks deze enorme pijn van geboorte, de moeder gevuld is van enorme vreugde bij het zien van haar kind.
Zo zegt Jezus tegen ons allen: "Dat is slechts een vage hint van de vreugde die ik voel als ik naar je kijk. Al mijn lijden, kwelling en dood heb ik vrijwillig gedragen, voor de grotere vreugde om je te redden en van je te houden"
Eerder formuleerde Jezus deze betekenis in deze prachtige beeldspraak:
"Het uur is gekomen dat de Zoon des mensen verheerlijkt zal worden. Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Als de tarwekorrel niet in de aarde valt en sterft, blijft hij alleen, maar als hij sterft, draagt hij veel vrucht. " -- Johannes 12:23b-24
Andere artikelen
20.09.2020 — Vervolging
Vervolgde christenen in Eritrea29.05.2019
Oogsten en droogte04.12.2018
Small acts, big impact